طراحی نیروگاه خورشیدی متصل به شبکه بر اساس انرژی سالانه

در طراحی یک نیروگاه خورشیدی متصل به شبکه بر اساس میزان انرژی مورد نیاز، ابتدا باید انرژی مصرفی 5 سال گذشته مورد مطالعه قرار گیرد و متوسط انرژی مصرف شده در این مدت مبنای محاسبه بوده و تعیین کننده ظرفیت نصب نیروگاه خورشیدی خواهد بود. این اطلاعات را می توان از سوابق قبض های برق مصرفی، اطلاعات ثبت شده داخل کنتورهای هوشمند برق و یا ثبات ها (Datalogger) بدست آورد. چنانچه در نظر باشد در سالهای آینده توسعه صورت گیرد (افزایش خط تولید، فضای ساختمان، افزایش پرسنل، و غیره) بهتر است در این مرحله لحاظ گردد.

فرایند طراحی نیروگاه که در بند قبل توضیح داده شده در فلوچارت روبرو به تصویر کشیده شده است.

حال که انرژیی که باید به وسیله نیروگاه خورشیدی تولید شود معلوم شد، با داشتن اطلاعات تابش نور خورشید در منطقه ای که نیروگاه در آن احداث می شود، مجموع توان نیروگاه خورشیدی را بدست  می آوریم. به عنوان مثال متوسط تابش سالانه خورشید در شهرستان رشت 3.5 ساعت می باشد. اگر متوسط انرژی مصرفی روزانه را بر این عدد تقسیم کنیم، مقدار کل توان نیروگاه (مجموع توان پانل های فتوولتاییک) بدست می آید.

از تقسیم مجموع تعداد پانلهای مورد نیاز بر توان پانل انتخابی، تعداد پانلها را بدست می آوریم.

در گام بعد با توجه به حداکثر و حداقل دمای محتمل برای شهر مورد نظر، به ترتیب کمترین و بیشترین ولتاژ و کمترین و بیشترین جریان تولید شده به وسیله پانلها را بدست می آوریم.

در گام آخر با توجه به مقادیر بدست آمده و اینورتر انتخاب شده باید تعداد استرینگ (رشته) ها و همچنین تعداد پانل ها در هر استرینگ محاسبه شود.

فرایند طراحی نیروگاه متصل به شبکه بر اساس میزان انرژی مصرفی سالانه
مدیر وب‌سایت

نظرات بسته شده است.